Ons team Bullenhuisje 2.0

In augustus 2024 werden Elly en Ingeborg Gabriëls geïnterviewd door Irma van Schaijk voor het Algemeen Dagblad. Wat volgde was een prachtige reportage die het team en de missie van het Bullenthuisje 2.0 goed weergeeft. Hieronder lees je de reportage

Happy en Joy groeiden op in een schuur. Maar sinds de twee Engelse Bulldogs vijf jaar geleden naar het Bullenhuisje in Steenbergen kwamen, leiden ze een luxe hondenleven.

Ze hebben een eigen ‘kamer’, een bankje, een mand, speelgoed en volop eten en drinken. In het Bullenhuisje van Elly en Ingeborg Gabriëls komen Engelse Bulldogs die opvang en herplaatsing nodig hebben. Zo’n veertien jaar geleden kregen ze hun eerste Bulldog. Via social media kwamen ze in contact met een Belgische stichting die dit hondenras opvangt en herplaatst. Dat leek hen ook wel wat.

Schattig, maar niet de makkelijkste soort

“Engelse Bulldogs zijn super schattig, maar niet de makkelijkste”, weet Ingeborg. “Ze zijn lief en sociaal, maar ook koppig en eigenwijs. Bovendien hebben ze snel medische problemen.” In Nederland is het verboden om dit ras nog te fokken, omdat hun snuit te kort is en ze daardoor snel benauwd zijn. “Ze mogen niet teveel spelen, niet te lang wandelen”, somt Elly op. “Daardoor kunnen ze ook beter niet in een gewoon hondenpension worden geplaatst. Ze hebben echt een aparte behandeling nodig.”

Hondenkamers

Toen Elly met pensioen ging en wat meer tijd had, ging het stel op zoek naar een pand dat geschikt was voor de opvang van hun lievelingshonden. Ze vonden een onderkomen op het industrieterrein van Steenbergen.

Het Bullenhuisje bevat vier ‘hondenkamers’ en een grote tuin waar de honden kunnen spelen. “In deze tijd zijn het vooral logeetjes waarvan het baasje op vakantie is. Zo kunnen wij wat geld genereren voor onze opvang”, vertelt Ingeborg. “We hebben genoeg aanvragen om uit te breiden. Tot 2026 zitten we vol en we hebben een wachtlijst.”

Maar groeien, willen ze niet. “Zo kunnen we alle honden volop aandacht geven. En tenslotte is het een hobby. Weliswaar een waar veel tijd, geld en energie in gaat zitten, maar toch nog steeds een hobby. Ik heb hiernaast nog een fulltime baan.” Overigens worden Joy en Happy niet meer herplaatst; zij zijn vaste bewoners van het Bullenhuisje.

Graatmager

Bullen opvangen is niet alleen maar leuk. Ingeborg en Elly vertellen de meest heftige verhalen. Over hond Djessy, die al geadopteerd was maar terugkwam omdat het baasje niet genoeg tijd had voor haar. “Wij dachten dat we een goed adres hadden gevonden, maar Djessy kwam graatmager bij ons terug.”

Of Buddy, die naar het Bullenhuisje kwam omdat zijn baasje op leeftijd was en hem niet meer de trap op kon dragen. “Het viel ons al op dat die man helemaal niet zo oud was. Later bleek dat Buddy een ingegroeide staart had; zijn hele achterkant was ontstoken.”

De hond moest twee keer geopereerd worden. Daarbij werd de huid, die te dun was om te hechten, met een constructie van klittenband bij elkaar gehouden. “Als je dit werk doet, krijg je gewoon een hekel aan mensen”, verzucht Ingeborg. “Gelukkig komen we ook veel goede mensen tegen. Bedrijven die ons willen sponsoren, onze buddy’s, onze vrijwilligers. En natuurlijk heel veel lieve baasjes.”

Al vijf jaar geven Elly en Ingeborg hun honden alle liefde. Dat voelen de dieren. “Soms komt hun baasje hen ophalen na hun vakantie en willen ze niet eens naar huis.” Het belangrijkste doel van de stichting is bewustwording creëren, geven ze aan.

Als je dit werk doet,

krijg je gewoon een hekel aan mensen.

Gelukkig komen we ook veel goede mensen tegen

- Ingeborg Gabriëls

“Mensen die een Engelse Bulldog in huis nemen, moeten goed weten waar ze aan beginnen. Daarom brengen we ook een magazine uit: het Happy PAWfluencer Magazine. Want hoe leuk de honden ook zijn, negen van de tien keer brengen ze een hoop zorgen met zich mee."